Κυριακή 22 Μαΐου 2011

ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΜΑΪΟΥ 2011

Η σημερινή μέρα ξεκίνησε περίεργα.....
Πρώτα απ' όλα επειδή υποτίθεται σήμερα στις 4 τα ξημερώματα αν δεν απατώμαι θα ερχόταν το τέλος του κόσμου σύμφωνα με έναν αμερικανό ιεροκύρηκα ο οποίος μάλιστα ξόδεψε ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων του για τη διαφήμιση του γεγονότος(πλήρωσε και υπήρχαν παντού διαφημιστικές αφίσες σχετικά με τη Δευτέρα Παρουσία)
Φυσικά για να διαβάζετε αυτό το κείμενο τώρα,σημαίνει πως ο Χριστός δεν ξαναήρθε στη γη και όλα κυλούν όπως πρώτα.......
 Το δεύτερο πράγμα που με παρεξένεψε πριν καν ανοίξω τα μάτια μου, ήταν αυτά που διάβασα σχετικά με τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία συντάγματος.
Πρώτα απ' όλα μου έκανε εντύπωση πως όποτε έγραφαν για αυτό έλεγαν: ''ελάτε να γίνει όπως στην Ισπανία κτλ κτλ'' κατά τη γνώμη μου μόνο και μόνο που το λες έτσι, με αυτόν τον τρόπο μειώνεις τον ίδιο το σκοπό αυτής της συγκέντρωσης -θα πει ο άλλος ''δηλαδή επειδή το κάνουνε οι Ισπανοί,να το κάνουμε κι εμείς;;''
- ή μήπως θα έπρεπε να το είχαμε κάνει εδώ και καιρό;;;;;;;;-
Ακόμα,ενώ κατά τη διάρκεια της εβδομάδος διάβαζα για αυτήν τη συγκέντρωση και παντού προέτρεπαν τον κόσμο να πάει,ξαφνικά σε μερικά ιστολόγια υπήρχαν αναρτήσεις που έλεγαν να μην πάμε στη συγκέντρωση αυτή επειδή θα την εκμεταλλευτούν οι αναρχο-αριστεροί γα να περάσουν τις δικιές τους θέσεις.......Αυτά τα διάβασα από ιστολόγια τα οποία υποστηρίζανε αυτήν την πρωτοβουλία (τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας) και μου φάνηκε παράλογο που δημοσίευσαν τέτοια κείμενα επειδή -για μένα τουλάχιστον-λειτούργησαν με αρνητικό τρόπο ως προς αυτήν την πρωτοβουλία, επειδή αμέσως μου ήρθαν στο μυαλό όλα αυτά τα σκηνικά που παίζονται στις πορείες,που ενώ βλέπεις τον κόσμο ενωμένο και είναι όλα ωραία και καλά,ξαφνικά έρχονται μια χούφτα ''αναρχικοί'' και κάνουν ζημιές στα μαγαζιά ελεύθερων επαγγελματιών με αποτέλεσμα να αναγκάσουν την αστυνομία να επέμβει.......και τί ακολουθεί το γνωρίζουμε όλοι.
Μάλιστα μου έκανε ευχάριστη έκπληξη ένα σχόλιο από έναν ανώνυμο σε μία τέτοια ανάρτηση ο οποίος με λίγα λόγια έγραφε '' τη μία μας λέτε να πάμε για διαμαρτυρία τώρα μας λέτε να μην πάμε γιατί θα πάνε οι συγκεκριμένοι,αποφασίστε κι εσείς τι θέλετε και μας το λέτε''
Εγώ πιστεύω πως αν συμβεί κάτι τέτοιο
-εαν παν δηλαδή οι υποστηρικτές οποιασδήποτε ιδεολογικής/κομματικής παράταξης για να εκμεταλλευτούν το γεγονός ώστε να πουν τις θέσεις τους ή ακόμα χειρότερα εάν προσπαθήσουν να υποστηρίξουν πως αυτοί είναι οι πίσω από την οργάνωση της συγκέντρωσης-
τότε λογικά ο κόσμος που θα είναι μαζεμένος θα τους διώξει.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτή η συγκένρωση είναι κατά της δικτατορίας του Π.Α.Σ.ΟΚ. και της πλειοψηφίας του πολιτικού συστήματος της χώρας από τους Έλληνες. Δεν είναι συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενός κόμματος κατά της κυβέρνησης.
Τέλος, θα ήθελα να γράψω κάποια πράγματα σχετικά με την ''αδράνεια'' και την ''τεμπελιά'' που δείχνουμε ως λαός απέναντι στο μπάχαλο που επικρατεί σε αυτόν τον τόπο τον τελευταίο χρόνο.
Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως: είμαστε αποχαυνωμένοι,καλοπερασάκηδες,κοιμισμένοι,κοιτάμε μονάχα τον εαυτό μας,θέλουμε να ψοφίσει η γάτα του γείτονα, θέλουμε μόνο το προσωπικό μας καλό και για αυτό δεν σκεφτόμαστε τη χώρα μας και γενικότερα είμαστε οι κακοί νεοέλληνες που δεν μας αξίζει να ζούμε στην Ελλάδα και πρέπει να φύγουμε να πάμε στην Αλβανία και την Τουρκία, μόνο και μονό επειδή δεν περνάμε στην ουσία τη μέρα μας έξω από τη βουλή και να βρίζουμε τον τζέφρυ μινέικο(ψευδώνυμο:γεώργιος παπανδρέου)
Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Ο ελληνικός λαός όλα αυτά τα χρόνια ξυπνούσε το πρωί και άκουγε από μία δυσάρεστη είδηση τουλάχιστον, είτε θα υπήρχαν αυξήσεις στους φόρους έιτε θα δημοσιευόταν κάποιο οικονομικό συνήθως σκάνδαλο με κάποιον πολιτικό,είτε θα έβλεπε τους ''φίλους'' γείτονες μας να υποστηρίζουν πως η Ελλάδα κατέχει δικά τους εδάφη παράνομα
-γεγονός φυσικά που δεν ευσταθεί ισα ίσα που σε μερικές περιπτώσεις συμβαίνει το αντίθετο αλλά τέλος πάντων.-
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως η καθημερινότητα ενός Έλληνα ποτέ δεν χαρακτηριζόταν από ΄''ηρεμία'',πάντα θα μάθαινε κάτι το οποίο θα τον δυσαρεστούσε,και αυτό το κάτι αν και μερικές φορές αφορούσε και τον ίδιο  η αντίδραση του ήταν η εξής: ''Μα πως θα πάει η χώρα μπροστά με αυτά που συμβαίνουν;;;;;''
Αυτό για μένα τα λέει όλα. Μας κάνει να δούμε πως ο Έλληνας πάντα βάζει μπροστά από τον εαυτό του τη χώρα του γιατί ξέρει την ιστορία του, ξέρει τί σημαίνει ελληνικός πολιτισμός και αυτό τον κάνει να νιώθει ιδιαίτερος και να βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει.Πάντα ο Έλληνας έβρισκε τον τρόπο να επιβιώνει μέσα από δύσκολες καταστάσεις και αυτό μπορούμε να το καταλάβουμε από τα γεγονότα της ιστορίας του ελληνισμού όλα αυτά τα χρόνια και ιδιαίτερα τον τελευταίο αιώνα που μας πέρασε.
Η διαφόρα που υπάρχει σύμφωνα με αυτά που έχω ζήσει ως τώρα -της δεκαετίας πχ του 2000-2010 με τον χρόνο του Δ.Ν.Τ. είναι στο ρυθμό που δημοσιεύονται τα διάφορα προβλήματα της χώρας. Δεν εννοώ πως δεν κάνει να κοινοποιούνται,απλά κάθε μέρα στην κυριολεξία ακούς πράγματα τα οποία ξέρεις πως σου κάνουν το μέλλον ολοένα και πιό δύσκολο.
Όταν γνωρίζεις αυτά τα πράγματα και βλέπεις πως αρχίζεις πλέον να είσαι πραγματικά ένα βήμα πριν την καταστροφή ως εργαζόμενος ή επιχειρηματίας τότε πως θα βρεις το κουράγιο να πας και να διαμαρτυρηθείς τελείως άκυρα(χωρίς να συνεννοηθείς με κάποια ομάδα ατόμων) στο κέντρο της Αθήνας καθώς γνωρίζεις και την κατάσταση που υπάρχει λόγω των αλλοδαπών;;;;;;
Στην τελική όταν βλέπεις πως υπάρχει κίνδυνος να μην μπορείς να συντηρήσεις την ίδια σου την οικογένεια και τις πρώτες της ανάγκες (τροφή,στέγη) πώς θα τους αφήσεις;;;;;;;;
Aυτά τα έχουν σκεφτεί όλοι αυτοί οι εξυπνάκιδες που το πάιζουν σπουδαίοι βρίζοντας και στην ουσία μειώνοντας έναν ολόκληρο λαό ενώ οι ίδιοι το μόνο που κάνουν είναι να γράφουν υβριστικά μόνο και μόνο -πάντα κατά τη γνώμη μου- για να προκαλέσουν;;;;;;;;;

ΥΓ
σας ευχαριστώ γιια το χρόνο που αφιερώσατε για να διαβάσετε τη συγκεκριμένη ανάρτηση
οι παραπάνω απόψεις είναι βασισμένες στα προσωπικά μου βιώματα και αν υπάρχουν αντιρρήσεις ή απλά θέλετε να προσθέσετε κάτι μπορείτε να σχολιάσετε ελεύθερα και πάνω απ' όλα κόσμια


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου